Fort powstał w latach 1887–90. W myśl projektu, wraz z budowanym równolegle fortem Czarnów, miał ubezpieczać od południa węzeł komunikacji i przepraw rzecznych w Kostrzynie. Umieszczona w obu obiektach artyleria miała panować, w promieniu kilku kilometrów, nad ich otwartym otoczeniem, w szczególności kontrolować najważniejsze szlaki komunikacyjne. 

Pomijając epizod z wiosny 1945 r., kiedy na krótki czas zajęli go czerwonoarmiści, fort Żabice nigdy nie odegrał przypisanej mu roli. W okresie II wojny światowej działała tutaj filia słońskiej fabryki amunicji. Po 1945 r. budowla ulegała stopniowej dewastacji, zarosła je roślinność. Mimo to jest ona stosunkowo dobrze zachowana – najlepiej spośród fortów zlokalizowanych po polskiej stronie granicy. 

Aby dostać się tu z Kostrzyna, należy wyjechać z miasta drogą nr 31 w kierunku Górzycy (Słubic) i po około 7 km zjechać z niej w lewo, w kierunku Żabic (na krzyżówce widoczny będzie drogowskaz z napisem „Schronisko”). Wąska droga, biegnąca po stoku pradoliny, dociera na jej krawędź, do skrzyżowania z drogą relacji Górzyca – Żabice. Na wprost skrzyżowania znajduje się wiata, tablice informacyjne i miejsce postoju, skąd można rozpocząć zwiedzanie. 

Drogą brukowaną prowadzącą w dół turysta dociera do suchej fosy (można nią przejść dookoła, co jest wygodniejsze poza sezonem wegetacyjnym). Szosa na wprost wiedzie do podziemnego korytarza (poterny), którym – po pokonaniu ok. 200 m – można bezpiecznie przedostać się do wewnętrznego dziedzińca; na ten odcinek warto zabrać ze sobą latarkę.