Fort wzniesiono w latach 1888–90. Jego kształt i lokalizacja odpowiadały potrzebie kontrolowania głównych szlaków komunikacyjnych, wchodzących w obszar Twierdzy Kostrzyn – w tym przypadku szos na Skwierzynę i Międzyrzecz – oraz skupienia, w razie potrzeby, całego uzbrojenia artyleryjskiego do walki z artylerią nieprzyjaciela. W 1914 r. fort przekształcony został w punkt oporu dla kompanii piechoty. 

Obecnie zdewastowany obiekt, który w latach powojennych został w niekontrolowany sposób rozebrany przez okoliczną ludność, jest użytkiem ekologicznym. Warto jednak zajrzeć do jego wnętrza – ruiny tworzą tu interesujący zespół przekrojów, obrazujących charakterystyczne dla okresu powstania obiektu techniki konstrukcyjne, zwłaszcza sposoby łączenia ceglanych murów z piaskowymi poduszkami amortyzacyjnymi i wylewanymi na nie ochronnymi warstwami betonu.