Osobliwy twór geologiczny, powstały w wyniku topnienia lodowców (ok. 11,7 tys. lat temu), kiedy ogromne masy wody wyżłobiły, szeroką na kilkanaście kilometrów, Pradolinę Toruńsko-Eberswaldzką. Silne procesy erozyjne oszczędziły skrawek dawnej powierzchni ziemi – dzisiejszy Ostróg, przez co wygląda on jak wzniesienie o charakterystycznym, długim i wąskim kształcie, głębokich wąwozach i stromych zboczach. Nad jedną z takich stromizn, o pionowych, klifowych ścianach, znajduje się atrakcyjny punkt widokowy.

To wyjątkowe ukształtowanie terenu i jego lokalizację pośród niżej położonych mokradeł wykorzystali Słowianie już w VIII–X w. Pozostały po nich dwa okazałe grodziska z dobrze zachowanymi pierścieniami wałów obronnych, dających wyobrażenie o wielkości grodów. Znajdują się one przy wschodniej krawędzi Ostrogu (ok. 1,5 km od Reitwein). W zachodniej części Ostrogu mieszczą się tzw. bunkry Żukowa, wojenne umocnienia terenowe, służące wiosną 1945 r. wojskom sowieckim podczas marszu na Berlin. Wspomniane miejsca zostały oznakowane i można do nich trafić po dobrze widocznych drogach leśnych z Reitwein, wsi leżącej u podnóża Ostrogu.